Je maakt wat mee op een boerderij

Tussen kerst en nieuwjaar hadden we twee pinken die moesten kalven. De ene kreeg haar kalf zonder dat iemand er erg in had binnen een uur. Maar de ander was ervan overtuigt dat het haar kalf was. De echte moeder kreeg de kans niet om bij haar kalf te komen. En wij durfden geen van allen in het strohok. Zelfs Rinus, die toch al heel wat gewend is geweest, was bang voor dit wilde dier. 's Avonds laat was het ook voor deze pink zover dat haar kalf geboren moest worden. En dat duurde maar, en het duurde maar. Normaal gesproken ga je dan even voelen hoe het kalf ligt, maar bij dit dier was dat echt niet te doen. Rinus heeft Mikael opgebeld en met z'n tweeën hebben ze de pink vastgebonden. Tom en ik zijn er later nog bijgekomen om ook de pink nog vast te houden. Ze was reuze sterk en heeft zich toch nog los kunnen trekken. En uiteindelijk, met veel hulp, is het kalf helaas dood geboren. De pink blijft, ook na bijna twee weken, nog steeds wild. Met z'n tweeën staan we haar te melken. De één probeert haar een beetje af te leiden, te aaien en te paaien, en de ander ontwijkt de trappen van de achterpoten en hangt het melkstel eronder. Misschien moeten we haar exporteren naar Spanje? Tom heeft twee filmpjes op facebook gezet. Ik weet nog niet hoe ik die op de weblog krijg. Heeft iemand een tip?