jachthond

Ik heb al veel lofliederen gezongen over onze hond Noa. ’t Is en blijft een bijzonder beest.

Van de week ontsnapte een kalf toen ik de emmertjes water in het hok wilde hangen. ’t Was al donker, maar toch spurtte het kalf heel snel naar buiten en natuurlijk meteen richting de Å, het beekje wat naast de stal loopt. Noa wist meteen hoe ze het dier weer de stal in moest sturen en ik was haar ontzettend dankbaar. En dan kan dat toeval zijn, maar wat ze gisteren gepresteerd heeft …….

Morgan, een van de timmermannen, belde Rinus op. Welk probleem zouden ze nu weer hebben? Nee, geen problemen dit keer, eerder een verrassing, Noa is aan komen lopen met een fazant in de bek.

Bij Peter heeft ze die op kommando netjes neergelegd en nu hebben wij dus een dode fazant. Geen van de timmermannen wil het beestje hebben. Rinus vindt het prachtig, maar hij hoeft het beestje ook niet schoon te maken.

Ik heb het beestje eerst maar een nachtje in de kelder gehangen. Toen op internet gekeken hoe ik dit aan moest pakken en onze Rudy gebeld. Plukken zag ik echt niet zitten, dus op advies van Rudy heb ik het beestje gevild en schoongemaakt. Dat viel me ontzettend mee, binnen een half uur lag een blote fazant op het bord.

Volgens mij hebben wij zondag een sjieke maaltijd. Heeft iemand tips? Wat past er bij fazant?

Noa moet nu de fazanten wel met rust laten, want binnenkort beginnen ze te broeden.