Wie in Zweden woont moet ook qua eten bijleren. Vorige week kochten we een blik Pölsa.
Geen idee wat het precies is. Er zit varkensvlees en rundvlees in, hart, lever, niertjes, gort en kruiden. Op het blik staat: “serveren met aardappelen, rode bietjes en een gebakken ei”. Dat hebben we dan ook maar zo gedaan.
Het resultaat lijkt meer op hondenvoer. Rinus en ik vonden het niet echt een succes. Noa wel. Die bleef haar bak uitlikken nadat ik daar het restje in had gedaan.
Later heb ik op internet gezocht en wat blijkt: Pölsa is de Zweedse variant op Haggis. En dat is nu niet bepaald iets wat we elke dag zouden willen eten. Of zoals Rinus ’s avonds zei: “Had ik dat eerder geweten, had ik het echt niet gegeten”.
Ik heb nog een blik in de kelder staan. Dus Chris en Robert moeten er toch ook een keer aan geloven. Noa verheugt zich al op de restjes.
Ådala gård 
Hallo, ik volg dit blog nog maar sinds kort. Ziet er inderdaad niet erg smakelijk uit :-). Pölsa dus. Nog niet eerder van gehoord.
Welkom Hans, zo vreselijk vies was Pölsa ook weer niet hoor, toch maar eens proberen zou ik zeggen.
Wie weet als we weer in Zweden zijn 🙂
Ha ha, da’s effe wat anders dan kruudmoes! Een echte Norlandse specialteit. Nog zoiets, maar dan weer heel anders is surstromming (” op o, kan ik niet typen op de ipad) of kroppkakor. Ik vind het ook maar niets. Gelukkig dat Noa er geen moeite mee heeft.
Groet,Astrid
Kruudmoes, mmmm, maar dan wel zoals mijn moeder die maakte. Kroppkakor kennen ze in Duitsland ook, aardappelknoedel, nee, vond ik ook geen succes. Surströmming ga ik toch proberen, een keer, denk ik …..