lekke band

Jullie kennen allemaal onderstaande foto wel

Zo’n foto hadden we gisteren zelf ook kunnen maken, maar mij zie je niet op de trekker zitten. Ik moet altijd de foto’s maken.

Alleen maar een lekke band en dat gooit de hele planning van die dag door de war.
Eerst wachten op Däckia, die denkt dat Rinus zelf de band wel kan komen brengen en als ze dan toch komen de weg kwijt zijn.
Een hele tijd geprutst en dan besluit hij toch dat de band mee moet en de trekker die dag niet te gebruiken is.

Geen trekker, geen voerwagen volgooien. Maar de koeien moeten eten, dus Mikael gebeld, hij heeft ook een John Deere. En gelukkig, hij was de trekker niet nodig overdag. Maar o, wat zag die trekker eruit. Voordat Rinus alle gereedschappen eraan kan maken, moet hij eerst even schoonmaken. De baal gaat zonder problemen in de voermengwagen en het perspulp en stro ook. Dan moet de bek voor de maïs eraan en gaat het mis. Pinnen die heen en weer zouden moeten gaan om de bek vast te zetten doen het niet. Om 16.00 uur Gunnar Nilsson, de trekkerspecialist gebeld. Voor er iemand komt zijn wij al aan het melken.

De koeien weten het precies. Ze hebben helemaal geen zin de melkstal binnen te komen. Aan de andere kant ligt toch geen voer, dus waarom zouden we komen, zie je ze denken. Rinus moet de monteur helpen, ik mag alleen verder melken. Als ik nog één ronde moet, is de trekker klaar en kan Rinus de voermengwagen verder vullen. De koeien loeien telkens als de wind het geluid van de trekker de stal inwaait, ze worden echt ongeduldig. Ook de kalfjes moeten wachten.

Al met al zijn we maar een uur later klaar dan normaal. Dan smaakt de boterham extra lekker.