Het voorjaar kwam maar langzaam op gang, maar nu gaat het hard. De bosanemoontjes zijn al lang uitgebloeit en hebben plaatsgemaakt voor lelietjes-van-dalen. Schitterend! Vooral bij de stuga waar het ook al helemaal wit was van de anemoontjes, schieten nu de lelietjes-van-dalen uit de grond. Het ruikt er heerlijk.
En ik ben gek op lelietjes-van-dalen dus loop ik met Noa, als het even kan, naar het zomerhuis om bedwelmd te worden door die heerlijke geur.
Ook bloeien de wilde aardbeitjes, smultron noemen ze die hier. Volgens de buurvrouw krijgen die de kans niet om rijp te worden. De vogels zijn er ook dol op.
Overal duiken wilde viooltjes op in alle maten. De seringen staan al in bloei en in het bos bloeien nu hele kleine skogsstjärna (de zevenster). Een schattig klein bloemetje.
Zo heeft in 3 weken tijd de natuur hier flink zijn best gedaan en zijn we weer bijna net zo ver als in Nederland. Het is bijna niet voor te stellen dat een maand geleden de weilanden nog bruin waren en aan de bomen nog geen blad zat. De koekoek roept me elke morgen en de zwaluwen zijn sinds begin mei druk in de weer. Ik heb de nesten nog niet geteld, er zitten heel veel zwaluwnesten hier aan en in de stal. Vorige week zag ik een das met jong aan de rand van het bos wandelen. Dat was een verrassing, want die zie je niet zo vaak overdag.