Zondag is onze loonwerker begonnen met grasmaaien. 100 Ha gras willen we zo snel mogelijk binnenhalen. Het is schitterend weer en de verwachtingen zijn tot halverwege de week gunstig.
’s Maandagmiddag tegen half zes komt de eerste vracht het erf op rijden.
Mikael en zijn dochter Louise helpen weer mee met het plastic goed leggen. We hebben nog steeds geen sleufsilo’s. Met zijn 5-en proberen we het plastic zo glad mogelijk te houden en dat valt niet mee want er staat een flinke wind. Maar het is warm en droog. Schitterend inkuilweer.
Ik ben blij dat ik mijn zonnebril heb opgezet. Zoveel wit. Het lijkt wel Oostenrijk in het zonnetje.
De maaier is in de nacht van maandag op dinsdag klaar. Het grasrijden gaat de hele dinsdag door. Inmiddels is het weer onverwacht vroeg omgeslagen. Het is koud en af en toe valt er een spatje regen. De loonwerker verwacht dinsdagavond rond 22.00 uur de laatste vracht binnen te brengen. Om dan de kuil nog af te werken is ons wat te gortig. Er zal niet zoveel regen vallen die nacht, dus wij gaan lekker slapen. En dat is maar goed ook, want de laatste vracht kwam om 02.00 uur pas.
’s Ochtends om half zes gaan Jan Mark en ik melken. Rinus en Mikael werken de kuil verder af. Er moet nog een vracht mierenzuur overheen voor conservering van het gras. Mikael deed dat tot nu toe in gieters. Jan Mark heeft een sproeiboompje in elkaar geknutseld en dat werkt stukken beter. Want dat mierenzuur is maar een raar goedje. Dat slaat op de luchtwegen en is niet gezond. Zeker op zo’n ochtend als vandaag zou het geen pretje zijn geweest. Het is namelijk windstil en dan blijven die vieze dampen hangen.
Nu rijdt Rinus een paar keer heen en weer en het is klaar. De enige die in de dampen staat is de fotograaf 😉
De kuil is klaar, over zes weken weer?
Ådala gård 