Het is deze maand precies 10 jaar geleden dat we onze eerste stappen richting emigreren naar Zweden maakten. Toen hadden we in juli het eerste gesprek met een makelaar die boerderijen in Zweden op de Nederlandse markt aan de man bracht. We wilden toen van hem weten of datgene wat wij dachten over Zweden ook werkelijk waar was. Aan het eind van het gesprek zei hij ons dat we volgens hem al heel goed wisten wat we wilden. In september 2009 hebben we toen zelf deze boerderij op de zweedse funda gevonden en hij heeft de verdere onderhandelingen begeleid.
En nu zijn we zover om de boerderij weer aan de volgende over te dragen. Rinus heeft 40 jaar voor koeien en kalveren gezorgd, 40 jaar melk geleverd om, ik weet niet hoeveel monden te voeden en, zeker sinds we in Zweden wonen, bijna geen vrij gehad om eens iets anders te doen dan voor iedereen en ieder dier zorgen en niet voor zichzelf. Geen van de kinderen wil de boerderij overnemen, dat is ook een reden om niet meer verder te gaan. En de bedrijfshulp, die je in Nederland maar hoeft te bellen en waar je op kunt vertrouwen, is hier niet aanwezig. Dus als er iets gebeurd qua ziekte van een van ons, of we zouden plotseling om wat voor reden dan ook naar Nederland moeten, is er niemand die voor ons de koeien kan melken en voeren, dus gaan we niet. Daar hebben we steeds meer moeite mee. En dan moet er iets veranderen.
Alles bij elkaar hebben we heel wat uurtjes gepraat en besloten dat het goed is geweest. We worden er ook niet jonger op. Rinus mist zijn orgel en wil weer graag aan het studeren.
Maar als je dan de advertentie in de krant ziet staan en op hemnet.se (de Zweedse funda) gaat er wel wat door je heen. Wat eigenlijk willen we alletwee hier niet weg, dit is zo´n mooie plek. Gelukkig heeft Zweden nog meer mooie plekken om te wonen en zullen we vast weer een stekkie vinden.
Klik hier om de advertentie op Hemnet te zien (zo lang de boerderij niet is verkocht zal de link werken).
En klik hier om het filmpje te bekijken dat met een drone is gemaakt.
Voorlopig gaat hier alles gewoon door, een boerderij verkoop je niet een, twee, drie. Daar gaat beslist nog een hele tijd overheen.
Ådala gård 
Hoi jongelui. Wat zal het een moeilijke beslissing zijn geweest. Dapper hoor. En wat een mooie boerderij hebben jullie er in de tussentijd van gemaakt. Fijn die positieve instelling. Neem je het winkeltje mee naar een nieuwe locatie. Ik ben altijd van plan geweest om een keer met Herma te komen kijken. Dat wordt dan misschien wel de nieuwe locatie.Veel succes. Groetjes Riet Schutte
Volg al een tijdje jullie blog en kan mij heel goed voorstellen dat het een moeilijke beslissing was. Veel succes met de verkoop.
woow wat een moeilijke beslissing om te maken! Maar jullie kunnen trots zijn op jezelf!
3 dec. Rinus van harte gefeliciteerd met je verjaardag.
Wat een enorm grote beslissing om jullie bedrijf te verkopen. Als je geen opvolger hebt en ook geen organisatie zoals de bedrijfsverzorging, dan moet je reëel blijven. We blijven niet eeuwig jong. Maar wat een mooi bedrijf hebben jullie er in die 10 jaar van gemaakt. Wat was het mooi voor ons om die blogs van Adalagarden te volgen. Heel veel succes met de verkoop van het bedrijf en hopelijk vinden jullie wat anders om de enorme energie van jullie er in kwijt te worden. Groetjes uit Winterswijk. Ina en de kids
Ps Rinus als je tijd hebt. Kijk dan eens op fb bij ongewenste berichten. De postduif van 2013 is nog steeds onderweg.
Fijnne feestdagen van ons hier uit nederland.
Veel geluk voor 2020 ,
Jan en mariet.